Informatie over de auteur

Enige persoonlijke informatie over mijzelf, de auteur van deze website, is te vinden op mijn homepage.

Waarom bergbeklimmen?

Sommige bezoekers zullen zich afvragen waarom ik toch zo enthousiast ben over bergbeklimmen – wat heeft een mens daar hoog in de bergen te zoeken? Bergsport is immers in de eerste plaats vermoeiend en bovendien kan het zelfs gevaarlijk zijn. Waarom zou je weer, wind en gevaren trotseren, alleen om voet te kunnen zetten op een afgelegen bergtop?
     Friedrich von Tschudi (1820-1886), een Zwitserse natuurwetenschapper, heeft zich ook al met deze vraag beziggehouden en zijn antwoord luidde vrij vertaald als volgt:
Hoewel deze stelling naar mijn mening klopt als een bus, bestaan er natuurlijk wel meer concrete redenen. Allereerst vanwege mijn interesse voor geologie en voor de natuur in het algemeen, oefenen de bergen een grote aantrekkingskracht op mij uit. Op weinig plaatsen in de wereld zijn de natuurkrachten zo intens te beleven als in het gebergte. Of het nu storm, sneeuw of wild water, de wisseling der seizoenen of de mensenloze ruimte is: ongerepte natuur fascineert mij gewoon.
     Verder verzamel ik in de bergen nieuwe ervaringen, beleef ik niet-alledaagse dingen en kan ik me vergapen aan het uitzicht en aan de kleine wonderen der natuur. Ik zoek er bovendien ook een beetje rust en ontspanning, want mijn dagelijks leven gevuld met werk, verplichtingen, afspraken en regeltjes, vind ik druk zat. Dat laat ik in de bergen graag achter me, om daarna weer met nieuwe energie verder te kunnen gaan.
     Het rondzwerven door de natuur en – niet noodzakelijkerwijs – het bereiken van een bergtop geeft mij altijd een grote mate van voldoening. Zowel de klim omhoog als ook de afdaling vormen vaak een uitdaging en verlangen concentratie en inspanning, maar dat vind ik het altijd meer dan waard. Niets is zo mooi als in de ochtenddauw een wandeling te beginnen en rond het middaguur bovenop het kleine rotsplateau van een bergtop, tot waar het lawaai en de hektiek der steden niet reikt, in alle rust een broodje te eten.
     De wereld aan mijn voeten, uitzicht op gletsjers en sneeuwbedekte bergtoppen, het zacht ruisende geluid van een waterval in de verte en toekijken hoe jonge bergmarmotten met elkaar spelen. Dáár kan ik echt van genieten.